Οι Έλληνες γονείς - οδηγοί και τα παιδιά τους

Το Ίδρυμα «Fondation VINCI Autoroutes» για την υπεύθυνη οδήγηση, που έχει ως αποστολή την καταπολέμηση της οδικής ανασφάλειας και τη βελτίωση της οδικής συμπεριφοράς, εστιάζει εδώ και πολλά χρόνια στην επίδραση που μπορεί να έχουν τα παιδιά στην οδήγηση των γονέων τους, καθώς και στην επίδραση στη συμπεριφορά τους όταν εκείνοι οδηγούν. Από κοινού με τη VINCI Concessions Ελλάδος (η οποία διαχειρίζεται έργα όπως η Γέφυρα «Χαρίλαος Τρικούπης» και η Ολυμπία Οδός) και σε συνέργεια με το Ινστιτούτο Οδικής Ασφάλειας «Πάνος Μυλωνάς» και την ένωση ελληνικών αυτοκινητοδρόμων HELLASTRON, το ίδρυμα δημοσιεύει τα αποτελέσματα μιας έρευνας για τους Έλληνες γονείς υπό την ιδιότητα του οδηγού

Πώς αξιολογούν την οδήγησή τους παρουσία των παιδιών τους;  Είναι η εντύπωσή τους ίδια με αυτή των παιδιών;  Ποιες είναι οι καλές και οι κακές συνήθειες, μάρτυρες των οποίων γίνονται τα παιδιά;  Το Ινστιτούτο Ipsos ρώτησε 510 παιδιά ηλικίας 8 ως 16 ετών καθώς και 507 γονείς παιδιών της ίδιας ηλικίας, αντιπροσωπευτικών των δύο αυτών ελληνικών πληθυσμιακών ομάδων.

Παιδιά που εμπιστεύονται την οδήγηση των γονέων τους...


   Όταν είναι στο αυτοκίνητο με τους γονείς τους, τα ελληνόπουλα δείχνουν μεγάλη εμπιστοσύνη στους γονείς τους. Δίνουν τον ίδιο βαθμό και συγκεκριμένα 8/10 σε κάθε ένα από τους δύο γονείς, βαθμολογώντας την οδήγησή τους. Οι γονείς συμφωνούν με τη γνώμη των παιδιών τους, αφού και αυτοί βαθμολογούν τον εαυτό τους με 8/10. 
Επίσης, οι γονείς παραδέχονται ότι οδηγούν πιο υπεύθυνα όταν στο αυτοκίνητο βρίσκονται τα παιδιά τους:
το 68% αυτών εκνευρίζεται λιγότερο,
το 57% υπερβαίνει σπανιότερα τα όρια ταχύτητας,
το 59% κάνει λιγότερες βραδινές διαδρομές,
το 45% προσέχει περισσότερο να μην τηλεφωνεί ενώ οδηγεί.
Επίσης, η εμπιστοσύνη των παιδιών αναφορικά με την τήρηση των κανόνων και τον οδηγικό έλεγχο του οχήματος από τους γονείς τους καταδεικνύεται και στην αξιολόγηση που κάνουν για την ανάληψη ορισμένων κινδύνων. Έτσι, μόλις το 29% των παιδιών παρατηρούν ότι οι γονείς τους τρέχουν πολύ, ενώ περισσότεροι από τους μισούς εξ αυτών (53%) παραδέχονται ότι υπερβαίνουν τα όρια ταχύτητας. Το ίδιο συμβαίνει και σε ό,τι αφορά το γεγονός ότι ξεχνούν να χρησιμοποιήσουν τα φλας για να αλλάξουν κατεύθυνση. Πρόκειται για μια συμπεριφορά που τα παιδιά παρατηρούν πιο δύσκολα, αφού μόλις το 27% αυτών διαπιστώνουν κάτι τέτοιο στους γονείς τους, ενώ το 37% των γονέων δηλώνει ότι πράγματι ξεχνά να χρησιμοποιήσει τα φλας.
Τέλος, ενδεικτικό αυτής της σχετικής εμπιστοσύνης και μη-ανησυχίας είναι το γεγονός ότι το 59% των παιδιών βλέπουν ότι οι γονείς τους φοβούνται έναν άλλον οδηγό, ενώ το 70% των γονέων δηλώνει ότι ενοχλείται από αυτό το κλίμα έντασης στον δρόμο. Φόβο για τους άλλους οδηγούς νιώθουν περισσότερο οι μητέρες (73%) παρά οι πατέρες (67%).

...αλλά γίνονται μάρτυρες και συνειδητοποιούν την κακή τους συμπεριφορά και την αγένειά τους 


   Αν και οι Έλληνες γονείς δηλώνουν ότι προσέχουν περισσότερο όταν οδηγούν έχοντας τα παιδιά τους στο αυτοκίνητο, ωστόσο δεν αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση. Πράγματι, τα παιδιά είναι μάρτυρες και είναι μάλιστα πιο ξεκάθαρα και σαφή όταν πρόκειται να αναφέρουν ότι οι γονείς τους διακινδυνεύουν. Έτσι, σύμφωνα με τα παιδιά, το 45% των γονέων δεν δένουν τη ζώνη ασφαλείας των παιδιών όταν κάνουν μικρές διαδρομές, αν και μόλις το 27% των γονέων παραδέχεται κάτι τέτοιο. Σε ό,τι αφορά τη χρήση ζώνης ασφαλείας από τους γονείς, το 38% των παιδιών διαπιστώνει ότι οι γονείς δεν δένουν τη ζώνη τους, ενώ μόλις το 28% των γονέων το παραδέχεται.
Επίσης, περισσότερα από 8 στα 10 παιδιά (82%) παρατηρούν ότι οι γονείς τους απαντούν στο κινητό τηλέφωνο και 6 στους 10 γονείς (59%) καλούν κάποιον ενώ οδηγούν. Ωστόσο, μόνο το 68% των γονέων παραδέχεται ότι απαντά σε τηλεφωνικές κλήσεις και το 48% ότι κάνει κλήσεις ενώ οδηγεί. 
Επιπλέον, τα παιδιά έχουν καλύτερη αίσθηση της αγένειας που κυριαρχεί στους ελληνικούς δρόμους που διανύουν με τους γονείς τους. Έτσι, το 62% των παιδιών ακούνε τους γονείς τους να βρίζουν (αλλά μόνο το 59% των γονέων παραδέχεται ότι βρίζει). Επίσης, το 61% των παιδιών ακούει τους γονείς να κορνάρουν απρεπώς σε έναν άλλον οδηγό, ενώ μόνο το 52% των γονέων δέχονται ότι κάνουν κάτι τέτοιο. Εξάλλου, τα παιδιά παρατηρούν ότι οι γονείς τους δεν σταματούν για να περάσουν οι πεζοί (44%), συμπεριφορά που παραδέχεται το 38% των γονέων και το 44% των πατέρων.    
 
Μεγάλες διαδρομές: αν τα παιδιά μάθαιναν στους γονείς να κάνουν μια πραγματική στάση; 


   Το 71% των γονέων δηλώνουν ότι κάνουν περισσότερες στάσεις όταν ταξιδεύουν με τα παιδιά τους και τα παιδιά συμφωνούν σε μεγάλο βαθμό με τη διαπίστωση αυτή, αφού σχεδόν 8 στα 10 παιδιά (79%) λένε ότι σταματούν συχνά όταν κάνουν μακρινές διαδρομές οικογενειακώς. Τα μισά από τα παιδιά που ρωτήθηκαν θεωρούν, ωστόσο, ότι η στάση διαρκεί μόνο για όσο χρόνο χρειάζεται να πάει κανείς στην τουαλέτα και να βάλει βενζίνη στο αυτοκίνητο, χωρίς να προλαβαίνουν να φάνε, να παίξουν ή να ξεκουραστούν. Και μάλιστα η στάση γίνεται αρκετά αργά και συγκεκριμένα κατά μέσο όρο μετά από 3 ώρες δρόμο. Επομένως, η πλειονότητα των γονέων (58%) δεν συμμορφώνεται με τη σύσταση για στάση κάθε δύο ώρες, με κίνδυνο να βρεθούν αντιμέτωποι με κάποιο επεισόδιο υπνηλίας ή να εμπλακούν σε κάποιο ατύχημα. 

                                         

Ημ/νία καταχώρησης: 4/12/2019